استقلال با این  برد پر برکت و قاطع مشتی محکم بر دهان منتقدان مغرضش زد!
در مورد مسائل فنی این بازی در طی روزهای آینده نقدها و تحلیل های بسیاری خواهد شد.صد البته با وجود بردی پر گل و قاطع، تیم امروز قلعه نویی دارای نقاط ضعفی نیز بود که برای پیدا کردن آنها می بایست در نمایشی که شاگردان امیر در نیمه اول و دقایق پایانی بازی نیمه دوم داشتند،دقت بیشتری کنیم.
اما در روزی که استقلالی ها در نیمه اول یک بازی خواب آور و بی رمقی را از خود نشان دادند و می توان یکی از دلایل  اصلی این نمایش در جوانی و دوندگی بازیکنان فجر و همچنین بازی در ساعت 2.30 بعدازظهر بدانیم،استقلالی ها در این نیمه از تجربه بیشتر خود استفاده کردند و ضمن اداره بازی در دقایق پایانی نیمه صاحب یک خطای پنالتی شدند و در نهایت با گل جواد نکونام به رختکن رفتند.
منتهی در نیمه دوم بازیکنان استقلال انگار پوست انداخته بودند و  یک بازی هجومی را در راس برنامه های تاکتیکی  خود قرار داده بودند و این موضوع کاملا ازکرنری که مجتبی جباری در ثانیه های ابتدائی نیمه دوم بر روی دروازه فجر ارسال میکرد،قابل مشاهده بود. قلعه نویی با آوردن ساموئل بجای عباس محمد رضایی خط هافبک خود را در روزی که جواد نکونام  روز خوبش نبود و در این بازی ضعیف پژمان منتظری نیز در دفاع با وی شریک شده بود!،سرو سامانی بدهد.ورود ساموئل باعث پیدا کردن ریتم تندتر با نظم بیشتری در خط میانی استقلال شد و  استقلالی ها توانستند مزد بازی برتر خود را با 4 گل دیگر بگیرند.چهار گلی که فرزاد حاتمی 2 گل،آرش برهانی و سیاوش اکبرپور هر کدام یک گل از آنرا به ثمر رساندند و در نهایت به یک برد پر گل و پر برکت دست پیدا کردند.
اما چرا میگوییم این بازی علاوه بر تثبیت صدرنشینی و یک گام بلند به سوی قهرمانی برای استقلالی ها پربرکت بود!؟